شمیم یاس

 نمی دانم چه سّری است در رمضان، که سحرهایش این گونه غوغا می کند.

نمی دانم چه سّری است در رمضان، که سحرهایش پرده از دیدگان بیدار کنار می زند تا نیافتنی ها را به چشم ببینند و به گوش بشنوند…

سحرهای رمضان چشیدنی است.

عاشقانه ترین کلمات، لطیف ترین عبارات و مهربانه ترین نجواها به برکت سحرهای رمضان است که آفریده می شوند؛ و تنها کسی می تواند زیبایی سحرهای رمضان و جادوی ملکوتی آنها را دریابد که جنس سحر را بشناسد و بداند آنچه را که هر سحر اتفاق می افتد…

باورم نمی شود ماه رمضان بیاید و درِ خانه ای بسته بماند.

باورم نمی شود ماه رمضان بیاید و دستی خالی بازگردد.

باورم نمی شود ماه رمضان بیاید و دلی داغدیده بماند.

مگر رمضان ماه برکت و رحمت و آمرزش نیست؟

مگر بهترین روزها و بهترین شب ها و بهترین ساعات آز آنِ رمضان نیست؟

مگر ضیافت خدا تمام عیار بر پا نمی شود؟